Er starten veel nieuwe collega’s bij MuConsult de laatste tijd. Eén van hen is Luuk Peters. Hij is specialist op het gebied van parkeren en gaat bij MuConsult dan ook aan de slag met projecten op dat gebied. In dit artikel stelt hij zich voor.

“Ik heb Sociale Geografie en Planologie gestudeerd in mijn bachelor. Tijdens die opleiding heb ik veel interesse in de openbare ruimte ontwikkeld. Daarna heb ik een uitstapje gemaakt naar Ruslandkunde. Dat is zeker in deze tijd bijzonder interessant en ook wel triest om het nieuws nu te volgen. Maar uiteindelijk ligt mijn voorkeur toch bij de openbare ruimte en mobiliteit, de manier waarop wij voortbewegen en de omgeving waarbinnen wij dat doen. Ik wilde daarom het liefst werken op het snijvlak van mobiliteit en ruimte. Zodoende ben ik bij MuConsult terecht gekomen.

“Iedereen heeft ervaring met parkeren en iedereen heeft er een mening over. Vaak zijn de opinies vaak heel complex en liggen ver uiteen. Dat maakt het voor mij interessant.”

Parkeren in steden

Het thema waar ik me vooral mee bezig ga houden is parkeren. En dat ligt natuurlijk heel erg op dat snijvlak waar mobiliteit en openbare ruimte samenkomen. Parkeren gebeurt vaak in binnensteden waar mensen ook leven, recreëren en willen verblijven. Parkeerruimte neemt een heel groot deel van de beschikbare ruimte in, ruimte waar ook duurzaamheid, leefbaarheid en verblijfswaarde samenkomen. Dat trekt mij enorm aan. Het tweede dat me aanspreekt is dat iedereen een mening heeft over parkeren. Vaak is dat niet zo positief. Er wordt vaak gedacht dat het veel te duur is, dat er nooit plek is. Het is bij iedereen een soort ‘pain in the ass’. Iedereen heeft er ervaring mee en een mening over. Dat maakt het heel interessant. Want de opinies zijn vaak heel complex en liggen ver uiteen. Dat is niet altijd goed te verenigen. Daar ligt voor mij de uitdaging. Om te kunnen laten zien: waarom juist wel of juist niet. Om door te laten dringen wat effecten zijn van al dan niet toestaan van parkeren.

Gemeentelijk parkeerbeleid

Zo zijn we voor een gemeente met een oude historische stadskern het hele parkeerbeleid aan het herschrijven en opnieuw aan het ontwikkelen. We hebben verschillende bouwstenen voorgesteld aan de gemeenteraad die we nu verder ontwikkelen. We zijn bijvoorbeeld aan het kijken of we het aantal parkeervergunningen kunnen beperken, betaald parkeren kunnen invoeren en de capaciteit aan de rand van het stadscentrum kunnen uitbreiden. Dat zijn bouwstenen die op zichzelf staan maar ook een grote samenhang hebben. Als je aan een van de dingen wat doet, heeft dat gevolgen voor de andere. Als je parkeervergunningen voor bewoners beperkt voor een tweede auto, dan heeft dat effect. Want ze willen wel die tweede auto ergens kwijt kunnen. Dus moet je zorgen dat je daar aan de capaciteitskant iets mee doet . Maar heb je wel ruimte om ergens anders extra capaciteit te creëren, of moet je op een slimme manier bestaande capaciteit efficiënter benutten? Ik vind het heel erg leuk om daar mee aan de slag te gaan.

Deze stad trekt namelijk in de zomer ook veel bezoekers door toeristische trekpleisters en het karakteristieke centrum. Het is de bedoeling om die toeristen aan de rand van de stad te laten parkeren. Dus moet je dat aantrekkelijk maken, door dat bijvoorbeeld goedkoper te maken dan parkeren in het centrum. Het is een mooi stadje, maar het is ook best klein. Om die bezoekersaantallen aan te kunnen moet je dat faciliteren, want als stad wil je ook gastvrij blijven. Mensen moeten het leuk blijven vinden om naar de stad te komen.

Leefbaarheid voor bewoners

Voor de bewoners zelf moet de stad ook leefbaar blijven in de zomer. Dit is een duidelijk voorbeeld van hoe verschillende doelgroepen anders naar parkeren kijken. De bezoeker wil gewoon naar de stad kunnen komen en makkelijk kunnen parkeren. Terwijl de bewoner denkt: ‘ja wacht eens even, dit is mijn stad, ik wil hier kunnen wonen, ik zit helemaal niet te wachten op al die toeristen die hier met hun auto voor mijn deur komen staan’.

Voor dit project hebben we uitgezocht wat de huidige situatie is. Daarvoor hebben we een schouw gedaan. Daarbij ga je ter plaatse kijken welke voorzieningen er aanwezig zijn. In dit geval hebben we gekeken naar hoeveel parkeerplekken er zijn. Wat voor soort plekken zijn dat en voor welke doelgroep zijn ze? Daardoor hebben we een goed beeld van de huidige situatie. We leggen dan het aantal plekken naast het aantal uitgegeven parkeervergunningen en kijken naar het verschil daar tussen. De stad wil beter reguleren en zorgen dat mensen op de goede plek terecht komen. Dat er plek blijft voor bewoners om in hun eigen omgeving te kunnen parkeren met de eerste auto. Dat bedrijven in het centrum die parkeerruimte nodig hebben daarin worden voorzien. En dat bezoekers zoveel als mogelijk aan de rand parkeren en vanaf daar naar de binnenstad kunnen komen. Hoe dat precies gaat, daar zijn we nu druk mee bezig om uit te werken. Er bleek uit onze schouw bijvoorbeeld dat de gemeente meer vergunningen heeft uitgegeven dan er plekken zijn. We zijn nu aan het kijken hoe dat opgelost kan worden. Bijvoorbeeld dus door de vergunningen voor tweede auto’s af te schaffen en te snijden in dienstenvergunningen. Dat zijn behoorlijke ingrepen. Dus moeten we de noodzaak hiervan goed kunnen laten zien. Waarom doen we dit? Wat gaat het opleveren? Hoeveel plekken gaat dit vrijmaken? Wat moeten de huidige vergunningshouders doen?

Ik vind dit ontzettend interessant om mee bezig te zijn. Elke keer kom ik er weer achter dat het net nog een beetje complexer is dan je een week eerder nog dacht. Ik wil me ook verbreden naar fietsgebruik, want ook daarbij komt parkeren weer om de hoek kijken. Als je parkeren wilt gebruiken om autogebruik te ontmoedigen en een stad autoluw te maken, dan moet je wel wat van de andere modaliteiten zoals de fiets weten. Genoeg om me op te kunnen richten de komende tijd in elk geval.”